Bób zaliczany jest do grupy roślin strączkowych, a co za tym idzie cechuje go zawartość wielu bardzo cennych składników odżywczych. W swoim składzie zawiera wysoką zawartość białka, które może być alternatywą dla białka pochodzenia zwierzęcego.
Nasiona bobu zawierają niewielką ilość tłuszczu, dlatego też dietetycy często zalecają włączanie go do diety. Według przeprowadzonych analiz stwierdzono, że bób cechuje się wysoką zawartością błonnika. Szacuje się, że porcja około 100 gramów rośliny jest w stanie zaspokoić mniej więcej 1/3 dziennego zapotrzebowania na błonnik w przypadku dorosłej osoby. Taka porcja zawiera około 9 gramów błonnika przy zapotrzebowaniu dziennym wynoszącym 25-35 gramów. Spożywanie odpowiedniej ilości tego składnika pozwala na uczucie sytości po posiłku oraz ułatwia pracę jelit. Według badań USDA obniża on ryzyko wystąpienia choroby wieńcowej oraz stabilizuje stężenie glukozy we krwi. Do kolejnych zalet w odniesieniu do składników odżywczych zawartych w roślinie można zaliczyć niską zawartość sodu oraz dosyć wysoki żelaza, miedzi, magnezu oraz folianów (około 177 mg), co przy spożyciu 100 g bobu daje 44% dziennego zapotrzebowania na ten składnik. Niestety bób nie stanowi dobrego źródła witamin C, E oraz A. Zawiera jednak witaminę K, tiaminę i ryboflawinę. Analizując wartości odżywcze bobu warto zastanowić się jakie niosą one za sobą korzyści zdrowotne wynikające ze stosowania go w swojej diecie regularnie. W wyniku wysokiej zawartości białka może być on stosowany w diecie osób cierpiących na choroby układu krążenia. Bób jako źródło kwasu foliowego jest wskazany dla kobiet w ciąży, chyba że przyszła mama cierpi na cukrzycę ciążową – wtedy musi poszukać innego źródła folianów w diecie. Oprócz tego bób jest zalecany osobom cierpiącym na anemię, ponieważ jest bardzo dobrym źródłem żelaza.