Zważywszy na ogromny tonaż produkowanych co roku opon (ok. 22 mln. ton) oraz długi okres ich rozkładu (≈ 100 lat) zużyte opony są odpadem, który w znaczny sposób obciąża środowisko naturalne. Problem ich zagospodarowania rozwiązują dziś przepisy prawne. Nakładają one na producentów gumowego surowca obowiązki odzysku określonego tonażu wyprodukowanych opon (aktualnie 75%), a na przedsiębiorców obowiązki ewidencjonowania ich działalności w zakresie składowania i przekazywania odpadu do odzysku.
Jednak zanim powstały uwarunkowania prawne regulujące kwestię zagospodarowania zużytych opon, świat sięgał po różne, często mrożące krew w żyłach rozwiązania. Przykładem może być topienie opon samochodowych na dnie oceanów czy ich zasypywanie piaskami Sahary. Powszechnym zjawiskiem było kiedyś także składowanie opon na wysypiskach śmieci, jak również transportowanie zużytego produktu do krajów "trzeciego świata" celem kontynuacji użytkowania.
W Polsce problem zużytych opon reguluje ustawa z dn. 11 maja 2001 o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej, która rozwiązuje m.in. sprawę szkodliwych dla środowiska dzikich składowisk opon. Choć w kwestii postępowania z zużytymi oponami w Polsce nie zawsze było różowo, to warto się pochwalić, że dziś nasz kraj jest jednym z liderów organizowania systemów zbiórki i zagospodarowania zużytych opon!
Źródło:
Sobiecki M. Rozwój systemu gospodarki odpadami po oponach samochodowych w Polsce. Zużyte opony samochodowe globalnym problemem ekologicznym.Warszawa 2009.